14 Kasım 2005 Pazartesi

geleneksel blog çatlakları toplantısı 1

hafta sonu ,çok güzel geçti canım benim her ne kadar ben son anda biraz gerildiysemde ulan şimdi ya herkes birbirine gıcık olursa falan diye, sonuç çok güzeldi ama baştan belirteyim,şimdi anlatıyorum....
ben brownie yi sabaha karşı pişirdim ,sabah kalkan ev halkı brownie kokusuyla mutfağa hücum etti,neyse kahvaltı falan ettik ve ben ezeroyla buluşmak üzere yola çıktım,ben ezeronun tatlı bir insan olacağını tahmin ediyordum az çok ama dediğim gibi birazda gergindim,ezero arabasıyla gelip aşağı indiğinde böyle sarmaş dolaş olup çok sevineceğimi tahmin edememişim yanlız,çok sevdim onu çook,biz gülüşe gülüşe koyubeyaza doğru yola çıktık,site girişinde kimse kimlimizi falan da almadı ayrıcana(bilemiyorum su yane..) neyse koyubeyazın evini balkonundaki ördek heykellerinden hemen bulduk,koyubeyaz bize kapıyı açtı yine sarmaş dolaş olduk(kendisi çok tatlı ve hoş sohbet bir insan:)) koyubeyazın kırmızı beyaz salonuna geçip oturduktan sonra sanki hep görüşüyormuşuz gibi çan çan çan durumu başladı bizden 2 dak sonra su geldi onuda kucakladıktan sonra herkes oturmanın 5. dakkasında kocasının yaptıkları kaynanasının donu gibi ne kadar özel konu varsa döküldü,hala inanamıyorum vede çok gülüyorum bu kadar şey anlattığıma,sonra sofrayı kurup yedik içtik,blogcuların donlarınıda konuştuk tabee ama artık onlarıda açık açık anlatıcak halim yok yane...ama çok güldük eğlendik vede bunu umarım artan bir sayıyla tekrarlamaya karar verdik,resimler çektik ama su kendi resminin bloga konmasını yasakladı bana... merak eden buluşmaya gelir abi bilemiyorum..ama gözlükleri var buda bir ipucudur sizlere neyse canım benim, bıraksalar heralde daha otururduk ama cücelerim beni telefonla taciz ettikleri için ben kalkmak zorunda kaldım,arkadaşlarımda bana eşlik etti ezero, su ve beni merkezi bir yere bıraktı burdanda ayrıca teşekkür ediyorum ona,sonra biz suyla beraber biraz yürüyüp öpüşüp koklaşarak ayrıldık.. pek güzel bir pazar günüydü benim için yanlız eve gittiğimde 7 kilo daha palamut temizleyen direk beyin içine sıçtığı mutfak olmasaydı birde daha mutlu olacaktım..herkese tekrardan çok teşekkür ediyorum,yine yapalım ,yapalımda yapalım canım benim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder